Posiadanie narkotyków przez młodzież szkół podstawowych, ponadpodstawowych, a
także uczelni wyższych na imprezach okolicznościowych jest od wielu lat zjawiskiem
zauważalnym. Wskazane zjawisko wymaga zatem podjęcia zdecydowanych działań przez
odpowiednie służby zmierzające do minimalizacji tego zjawiska, które zgodnie z aktualnie
obowiązującymi przepisami prawnymi jest karalne.
W świetle art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 r.
posiadanie niedozwolonych środków podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. W
związku z powyższym, posiadanie śladowych ilości środków odurzających może skutkować
pociągnięciem danego posiadacza do określonej odpowiedzialności karnej. Wciąż niska
świadomość prawna polskiego społeczeństwa w Polsce sprawia, że niektórzy posiadacze
zabronionych substancji nie mają świadomości w zakresie negatywnych karnoprawnych
skutków wynikających z faktu posiadania ich.
Przestępczość narkotykowa w Polsce od wielu lat stanowi realne zagrożenie nie tylko dla
zdrowia, ale nierzadko również dla życia wielu Polaków. Zgodnie ze statystykami
prowadzonymi przez Krajowe Biuro do spraw Przeciwdziałania Narkomanii (KBPN) w 2012
r. wskutek odurzenia narkotycznego odnotowano w Polsce aż 227 przypadków zgonów.
Niepokojącym jest również wzrost liczby wszczętych postępowań w sprawie przestępstw
z ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii – z 4225 w 1999 r. do 28 894 w
2014 r. Wstąpienie Polski do struktur Unii Europejskiej 1 maja 2004 r., otwartość granic oraz
pełna wymiana informacji obejmująca praktycznie cały świat w znacznym stopniu sprzyjają
wzrostowi przepływu nielegalnych substancji do naszego kraju z zagranicy.
Nie ulega wątpliwości, że istnieje wiele instrumentów prawnych oraz pozaprawnych
wykorzystywanych do walki z przestępczością narkotykową. Zaostrzanie kar za przestępstwa
dotyczące nielegalnego posiadania czy nielegalnego obrotu niedozwolonymi substancjami
jest na chwilę obecną bezcelowe. W związku z powyższym, niezbędnym jest zainicjowanie
ogólnopolskiej kampanii społecznej polegającej na otwartych warsztatach informujących o
negatywnych konsekwencjach zdrowotnych wynikających z zażywania środków
odurzających.
Nie należy zapominać o tym, że skuteczne przeciwdziałanie narkomanii wymaga
pogłębionego współdziałania już na szczeblu samorządowym. Niewielkie zaangażowanie
gmin w Polsce (28 %) organizujących szkolenia z zakresu podnoszenia kwalifikacji
zawodowych osób zaangażowanych w działalność profilaktyczną może być podstawowym
czynnikiem wpływającym na relatywnie wysoki wskaźnik przestępczości narkotykowej.
Jednakże kondycja finansowa większości gmin w Polsce nie pozwala na podejmowanie
wskazanych wyżej działań mających na celu wzrost świadomości prawnej oraz społecznej
osób narażonych w sposób szczególny na odurzanie się niedozwolonymi substancjami. Mając
na uwadze bezpieczeństwo i zdrowie publiczne społeczeństwa zamieszkującego poszczególne
gminy znajdujące się na terenie naszego kraju, wydaje się, że wzrost zainteresowania ze
strony władz poszczególnych gmin wskazaną wyżej inicjatywą byłby ze wszech miar
uzasadniony.