Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych – dalej u.ś.o.z., dokumentem potwierdzającym prawo do
świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, jest decyzja wójta,
burmistrza, prezydenta gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy,
potwierdzająca to prawo. Zasady i przesłanki potwierdzania prawa do świadczeń zdrowotnych określają
kolejne ustępy art. 54 u.ś.o.z.
Zgodnie z art. 12a u.ś.o.z., przepisów ustawy, przepisów ustawy, z wyłączeniem art. 48 ust. 1b u.ś.o.z.,
przepisów określających zasady i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej,
przepisów określających kolejność udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalach, świadczeń
specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej oraz stacjonarnych i całodobowych świadczeń
zdrowotnych innych niż szpitalne oraz przepisów określających prawo do świadczeń opieki zdrowotnej
na podstawie przepisów o koordynacji, nie stosuje się wobec osób, którym świadczenia zdrowotne są
udzielane bezpłatnie, bez względu na uprawnienia z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, na podstawie art.
102 pkt 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy – dalej k.k.w., i art. 115 § 1
k.k.w.
Przepisy te dotyczą skazanych. Skazany ma bowiem prawo do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych. Art.
12 u.ś.o.z. wyłącza stosowanie przepisu art. 54 u.ś.o.z. w stosunku do skazanych.
Zgodnie z art. 102 pkt 1 k.k.w. skazany ma prawo w szczególności do odpowiedniego ze względu na
zachowanie zdrowia wyżywienia, odzieży, warunków bytowych, pomieszczeń oraz świadczeń
zdrowotnych i odpowiednich warunków higieny. Natomiast w myśl art. 115 § 1 k.k.w. skazanemu
zapewnia się bezpłatne świadczenia zdrowotne, leki i artykuły sanitarne. Z przepisów tych wynika prawo
skazanego do świadczeń zdrowotnych niezależne od jego ubezpieczenia, wynikające z faktu odbywania
kary pozbawienia wolności. Skoro przepisów ustawy, z wyłączeniem przepisów określających zasady i
tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej nie stosuje się wobec osób, którym
świadczenia zdrowotne są udzielane bezpłatnie, bez względu na uprawnienia z tytułu ubezpieczenia
zdrowotnego, na podstawie art. 102 pkt 1 k.k.w. i art. 115 § 1 k.k.w., do osób takich nie znajduje
zastosowania przepis art. 54 u.ś.o.z. Wobec odbywającego karę pozbawienia wolności nie wydaje się
decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń z opieki zdrowotnej. Decyzja taka jest wydawana w tym celu
aby umożliwić danej osobie korzystanie ze świadczeń opieki zdrowotnej. W przypadku natomiast osób
skazanych ich prawo do świadczeń opieki zdrowotnej, wynika z ustawy, tj. z art. 115 § 1 k.k.w. Na
podstawie powyższych przepisów skazanemu przysługuje bezpłatna opieka zdrowotna w trakcie pobytu w
szpitalu jako osobie odbywającej karę pozbawienia wolności.
